Stadswandeling Orihuela

Om optimaal van deze wandeling te genieten, raden we aan om eerst de uitgebreide tourbeschrijving (10 pagina's, PDF) te downloaden via de grijze balk.

Aan de voet van de Orihuela-bergen ligt de stad Orihuela met haar sterk Spaanse sfeer en historisch centrum vol interessante musea en religieuze gebouwen. Orihuela is de thuisstad van de Spaanse poëet Miguel Hernández. De stad bereikte haar hoogtepunt van macht en invloed in de 8ste eeuw, toen ze het centrum van het hertogdom van Teodomiro werd. Orihuela werd de hoofdstad van het christelijke koninkrijk. Tijdens de moslimverovering bleef de stad onafhankelijk tot de 9de eeuw. Jaime I heroverde de stad in 1265 en in de 16de eeuw kreeg ze een bisschoppelijke zetel. Tal van belangrijke monumenten uit de hele geschiedenis van de stad zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

Nog even een paar aandachtspunten: tussen 14u. en 16u. is dit een dode stad, er zijn geen winkels of musea open, er wandelt niemand in de straten want dan is het siësta. Je bent immers in het binnenland en deze stad loopt echt niet vol met toeristen, dat maakt het net zo interessant. Vergis je ook niet met Orihuela-Costa, dat is de kustplaats zo'n 35 km verder.

Tot zover de inleiding uit de standswandeling brochure die je op onze website kan downloaden.

Om te beginnen hebben we onze wagen geparkeerd in de parkeergarage “Plaza Cubero”.
Op zich is er niets mis met deze parkeergarage want de wandeling start een 10tal meter verder, maar duur dat ze was. We zijn in Orihuela een dikke 3-4 uur gebleven en moesten zo maar eventjes 9,50€ betalen. Naar Spaanse normen is dit héél duur. Onze eerste tip is dan ook: kijk eerst een heel goed op Google Maps of je niet ergens bovengronds tegen een goedkoper tarief kan parkeren. Bij het wandelen door de stad valt het op dat dit een rustig en kalm stadje is met nog heel veel mooie woningen uit een rijk katholiek verleden. Naarmate de wandeling vordert zal je echter ook merken dat enkel het centrum mooi onderhouden is, maar hoe meer je richting de buitenkant van de stad wandelt, hoe meer verkrotting en koterij je daar zal tegenkomen.

In het eerste deel van de stadswandeling worden 3 bezoekplaatsen aangeraden: het Palacio Escopal, de Cathedral del Salvador en het museum Semana Santa.

Wij hebben ze alle drie bezocht en als er één de moeite niet waard is, dan is het wel het Palacio Escopal. Het was rommelig georganiseerd, geen bewegwijzering, en schilderij na schilderij. Absoluut de 4 euro niet waard.

De kathedraal daar recht tegenover was wel de moeite om te bezoeken in vergelijking tot zijn toegangsprijs. Het is zoals beschreven een hele compacte kathedraal.

Wat absoluut de moeite is om te bezoeken, lees -dit is de MUST SEE van Orihuela- is het Museo de la Semana Santa. Je mond zal openvallen van wat je binnen zal aantreffen.

 Het hangt natuurlijk een beetje af van het tijdstip wanneer je begonnen bent aan deze stadswandeling maar bij ons was het reeds 12u30 toen we uit het Museo de la Semana Santa kwamen. We volgden mooi de rest van de wandeling die ons blokje om liet lopen richting het Teatro Circo. Toen we op het daarvoor gelegen pleintje kwamen (Plaza Poeta Sansano) waren we gecharmeerd door de terrasjes van ‘pizzeria Piccola Italia’ onder de groene afhangende bomen. Man, man, hebben we daar lekker gegeten in de zon, voor 20 euro: twee ‘echte’ rijkbelegde flinterdunne pizza’s en lekkere witte wijn. Wie dus honger heeft; alom daarheen om te genieten onder het groene bomendak!

Na een uurtje genieten hebben we de wandeling verdergezet richting het collegio De Santo Domingo. Op zich is de weg erheen helemaal niet interessant: kleine voetpaden, veel verkeer en het begin van de armere wijken. Idem dito voor de weg richting het seminarie op de bergwand. Pas daar zal je goed kunnen zien hoeveel koterij er aan de buitenkant van de stad ligt.

Tenslotte is er nog één belangrijk ding te vermelden: op het plannetje zie je een gebouw F staan. Dit is het Palacio de Rubelcava. Ooit was dit het mooiste en rijkste paleis van de regio tot de eigenaars weggingen en de gemeente het overkocht in 1980. We zijn nu dik 40 jaar verder en het paleis is compleet vervallen. Tracht door de hagen enkele glimpen op te vangen van hoe verkrot het er nu bij ligt. Een echte schande!